Na scenie pojawiła się „Maria Danilewicz Zielińska”, która oglądała album ze zdjęciami i wywoływała wspomnieniami (zawartymi w opowiadaniach kujawskich) kolejnych recytatorów, mówiących teksty o Aleksandrowie, dworcu, domu dzieciństwa, wiersze o Tążynie i autorstwa Marii Konopnickiej – ulubionej poetki małej Marysi Markowskiej. Wkrótce pojawiła się i ona – mała „Marysia Markowska” w scence zainscenizowanej na podstawie fragmentu opowiadania „Jantolkowa”.

Elementem ożywiającym występy recytatorów były piosenki w wykonaniu chóru i solistek – o pięknie Kujaw i o naszej Patronce. Duży aplauz publiczności zebrały dzieci śpiewające i tańczące w strojach ludowych.

Uroczystość zakończyły słowa zapraszające do sali Pamięci Patrona, zwanej w szkole przez wiele lat Izbą Patrona. Podobnie jak przy wierszu rozpoczynającym uroczystość, w wazonie przed zdjęciem Marii Danilewicz Zielińskiej pojawiła się kolejna czerwona róża, zaniesiona tam przez recytatorkę.

Po zakończeniu części oficjalnej nastąpiły rozmowy w kuluarach – przy poczęstunku przygotowanym przez pracowników szkoły.

Relacja słowem i obrazem – Anna Stanek